ไม้กวาดคอหอย เป็นวิธีการตรวจจับเพื่อทำความเข้าใจสภาพของผู้ป่วย, การติดเชื้อของเยื่อบุช่องปากและคอหอย. คอหอยอาจติดเชื้อจากการต่อต้านตามระบบหรือภายในร่างกายและปัจจัยภายนอกอื่นๆ, ซึ่งนำไปสู่โรคต่างๆ ได้. Pharyngeal swab ใช้สารคัดหลั่งจากคอหอยและต่อมทอนซิลเพื่อเพาะเชื้อแบคทีเรียหรือแยกเชื้อไวรัส, เพื่อให้เข้าใจอาการของผู้ป่วย.
กระบวนการเก็บตัวอย่างไม้กวาดคอ:
1. แนะนำให้ผู้ป่วยอ้าปากที่อุณหภูมิห้องเพื่อให้คอมองเห็นได้เต็มที่, และใช้สำลีพันเบาๆ บนลิ้นไก่, คอหอยหรือต่อมทอนซิล, และพยายามให้ได้สารคัดหลั่งให้ได้มากที่สุด.
2. ควรฉีดสำลีก้านทันทีหลังจากเก็บตัวอย่าง. หากไม่สามารถฉีดวัคซีนได้ทันที, ควรวางไว้ในไม้กวาดลำคอเพื่อถ่ายโอนวัคซีนและการเพาะเลี้ยงโดยเร็วที่สุด.
ข้อควรระวังในการเก็บตัวอย่างไม้กวาดคอ
1. ควรรวบรวมก่อนการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะ.
2. ไม่กี่ชั่วโมงก่อนที่จะเก็บตัวอย่าง, ไม่อนุญาตให้บ้วนปากด้วยน้ำยาฆ่าเชื้อหรือทาบริเวณรอยโรค.
3. สังเกตตำแหน่งของรอยโรคก่อนเก็บตัวอย่าง. รวบรวมรอยโรคอย่างระมัดระวัง, อย่างรวดเร็วและแม่นยำ, หลีกเลี่ยงการสัมผัสลิ้นและเยื่อบุในช่องปากเพื่อป้องกันการปนเปื้อน.
4. เมื่อสงสัยว่าเป็นโรคคอตีบ, เนื้อเยื่อที่เป็นโรค (เมมเบรนเทียม) ควรเก็บจากกล่องเสียง.
5. เมื่อเก็บตัวอย่างต่อมทอนซิล, ควรเลือกจุดหนอง. หากไม่มีจุดหนองที่ชัดเจน, แต่มีรอยแดงและบวมชัดเจน, รวบรวมสารคัดหลั่งจากโพรงในร่างกาย.
6. ใช้ความระมัดระวังในการเก็บตัวอย่างเพื่อป้องกันการติดเชื้อ.
7. แนะนำให้เก็บก่อนรับประทานอาหารหลังตื่นนอนตอนเช้าเพื่อหลีกเลี่ยงอิทธิพลของการรับประทานอาหาร.
8. เมื่อคอหอยรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย, ไม่มีรอยแดงและบวมที่ชัดเจน, และมีรูขุมขนจำนวนมาก, ส่วนใหญ่เป็นคอหอยอักเสบจากไวรัส, ซึ่งไม่เหมาะสำหรับการเพาะเลี้ยงไม้กวาดคอ.
9. กรอกแบบฟอร์มใบสมัครให้ถูกต้อง: นอกจากข้อมูลพื้นฐานของคนไข้แล้ว, แบบฟอร์มใบสมัครควรระบุถึงการวินิจฉัยทางคลินิกของผู้ป่วยด้วย, อาการ, มีการใช้ยาต้านเชื้อแบคทีเรียหรือไม่, และวัตถุประสงค์ของการทดสอบ, รวมถึงเวลาในการเก็บตัวอย่างด้วย.
10. การส่งตัวอย่าง: ควรส่งตัวอย่างไม้กวาดคอภายในครึ่งชั่วโมงเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้แห้งเนื่องจากใช้เวลานานในการยื่น. เป็นการดีที่สุดที่จะใช้ สื่อการขนส่ง พร้อมฟังก์ชั่นกักเก็บความชื้น. แม้ว่าจะใช้สื่อการขนส่งก็ตาม, ไม่ควรเก็บไว้ที่อุณหภูมิห้องนานเกิน 24 ชั่วโมง.